in het experiment ligt de verrassing  (Enrico Corini)

werk vanaf 1980

speciale editie

30-12-2023

Postcode loterij
Tis toch wat

Bibberend van de koude, om gas te besparen
zat de oude kunstenaar bij zijn elektrische kachel
die ook nog op de laagste stand stond.
Gelukkig had hij wel Facebook en alle andere sociale reutemeteut
om de donkere dagen door te komen
De televisie was al bejaard maar nog net met Youtube,
dat was dus lekker gratis filmpjes kijken in zijn slapeloze nachten.

Van zijn karige inkomen had hij toch nog toch 40 kerstkaarten op de bus laten doen,
gelukkig dat zijn oude toffe vriendin zijn kaarten poste.
De computer en de schildersezel waren nu de hoofdbestanddelen
van zijn leven geworden.

Schilderen en tekenen, ja dat verzacht zijn dagelijkse pijn en zorgen,
ach en wat is pijn, hij was er ondertussen aan gewend.
Hij klaagde niet, hij onderging het
en schilderde vrolijk door.
Soms inwendig lachend over ''zijn aanloop'',
die bij hun bezoeken het altijd over ''hun pijntjes'', hadden.
Gelukkig had hij veel ''aanloop'' van zijn naaste familie,
elke week kwam er wel 1 op bezoek.
Zijn kinderen stonden ook geregeld voor de deur met pannetjes soep.
of hutspot met klapstuk.

Zijn dochter kwam geregeld met zijn kleindochter op de fiets vanuit
uit de naburige stad aangesjeest, zijn zoon had een ouwe camper
op de kop getikt en inmiddels zat de gang naar Pa zit er behoorlijk in.
Hij klopte dan soms zeer verrassend aan en zei:
''zo ouwe ik was toevallig even in de buurt, ik ga eerst even naar de wc,
want tja in de camper gaat dat niet.''
''Kun ondertussen even een kopje koffie zetten''.

Even later vertelde zijn zoon dan in geuren en kleuren over zijn avonturen
met de oude camper.
De oude man hing dan aan zijn lippen, want ja, laten we eerlijk zijn,
hij zou dat ook allemaal wel willen maar zijn lichaam laat het niet meer toe.

De Kerst was gelukkig voorbij en vanavond was het gedonder met al dat vuurwerk.
zo mijmerend, keek hij, in de nep-vlammetjes van de Kersthuisjes
van de Postcodeloterij.
wat schetst zijn verbazing, het vlammetje werd steeds groter
en een zachte aangename gloed vulde zijn kleine huisje.
De vloer begon zachtjes te beven en hij hoorde buiten iemand hard schreeuwen
helaas had hij zijn gehoorapparaat nog naast de ezel liggen.

Ja, daar gebeurde wat, er kwam een grote verlichte vrachtwagen aangereden,
tjonge wat een reuring daar zo opeens zo midden in de nacht.
Hij zag zijn buren allemaal de deur openen en hij schoof zijn rolstoel
nog wat dichter bij het raam om er ook iets van te zien.
Het was stikkedonker buiten en regent ook nog.
Bij de mooie verlichte truck is het een drukte van belang,
de hele buurt is uitgelopen
en de mensen stonden elkaar met de mobieltjes te filmen in het licht van de wagen
en feliciteerden elkaar.

Hij kon er niet uit dus deed hij doet zijn gordijnen dicht en rolde naar de keuken
en maakte een lekkere kop koffie.
Wat het ook was, het feest ging buiten nog tot in de kleine uurtjes door
en de oude man had een zeer onrustige nacht.
Er werd wel 10 keer op zijn bel gedrukt maar hij kon niet bij de deur komen.
Ook nog belletje drukken, de buurtkinderen werden met de dag baldadiger
dacht hij nog.

De volgende morgen deed hij de gordijnen open
en tot zijn verbazing was het nog druk op straat.
In de druilende regen stonden nog drommen mensen
met elkaar te praten.
Sommigen lachten en een paar keken zuur.
Nu was de oude er wel op tijd bij en hij opende de deur.

“Kijk eens meneer Hoevenberg, nog een gelukkig nieuw jaar,
hier een klein cadeautje van de Postcode loterij”.
''Eh, eh, wat? Met een herkennende blik op het pakje,
“heb ik al vaker gehad, stroopwafels''?
De postbode drukte de oude man een langwerpige doos in zijn hand.
''Ja dank je'' , zei de oude man ''dat komt goed uit voor bij de koffie''.
''Hahaha,  lachte de postbode, u bent me er 1
U kunt nu toch echt wel een hele Krentenwegge laten komen ''.
En wees op de meute buiten.
''Meneer Hoevenbergen, nog gefeliciteerd, maar ik moet verder'.

De oude kunstenaar zette de voordeur bel weer uit en ging weer
bij zijn schildersezel zitten.
Wat een gedoe om 6 stroop wafels in een koekblik, dacht hij.

Hij feliciteerde me ook nog.
Het moet toch niet gekker worden bromde hij.

@HaJe 2023 free4art.com.